Warm welkom

De woorden ‘warm welkom’ hebben voortaan een andere betekenis.  Stel je voor: je loopt als groep een schoolplein op en daar staan vijftig kinderen op je te wachten en het Wilhelmus voor je te zingen, waarna het Marokkaanse volkslied ten gehore gebracht wordt. Als de laatste tonen daarvan wegsterven, lijkt er een beloning te zijn uitgeloofd voor degenen die de meeste knuffels geeft. In Oujda staat een schooltje voor kinderen met een verstandelijke beperking waar wij vandaag te gast zijn. Kinderen die in Marokko nog vaak verborgen gehouden worden. Na een uitgebreide rondleiding langs de klaslokalen, de eigen bakkerij en kaarsenmakerij krijgen we nog een verrassing voorgeschoteld: de kinderen voeren speciaal voor de gasten een toneelstuk op. In het stuk wordt er een sollicitatie nagespeeld waarbij de mensen met diploma’s aangenomen worden, maar degenen die afwijken afgewezen worden. Na het stuk wordt er uitvoerig gedanst, geknuffeld en op andere manieren plezier gemaakt. Onze workshop behelst het maken van twee gezamenlijke kunstwerken. Met vingerverf gaan de kinderen samen met de studenten los. Als we na een uurtje stevig doorwerken klaar zijn staat er een uitgebreide lunch klaar. We zijn naar Marokko gekomen omdat we als sociaal werkers in opleiding de mensen iets willen geven, maar als we weggaan hebben we het gevoel dat wij wat gekregen hebben: een lesje in betrokkenheid en liefde. Met ‘big smiles’ stappen we de bus weer in. Wat een prachtige ervaring! En wat een bijzondere ontmoeting. Achter ons hangen aan het hek de zojuist geschilderde kunstwerken te drogen.